بیماری های روحی و روانی

چگونه با بیماری های روحی مقبله کنیم

بیماری های روحی و روانی

چگونه با بیماری های روحی مقبله کنیم

چگونه روح و روان خوبی داشته باشیم و در صورت بیمار شدن به راحتی آنرا درمان کنیم

  • ۰
  • ۰

اختلال تیک : توره ، تیک حرکتی ، تیک صوتی ، تیک موقت

بیماری روانی

توجه: تیک، جنبش حرکتی یا آواگری ناگهانی، سریع، عودکننده، و ناموزون است.

ملاک های تشخیصی DSM5 برای انواع اختلال تیک

اختلال توره (تورت)

A . تیک های حرکتی متعدد و یک یا چند تیک آوایی برخی اوقات در طول بیماری وجود دارند، هرچند که نه لزوماً به طور همزمان.
B . ممکن است تیک ها از نظر فراوانی افزایش و کاهش داشته باشند، ولی به مدت بیش از ۱ سال از شروع اولین تیک، ادامه یافته-اند.
C . شروع قبل از ۱۸ سالگی است.
D . این اختلال ناشی از تأثیرات فیزیولوژیکی مواد (مثل کوکائین) یا بیماری جسمانی دیگر نیست (مثل بیماری هانتینگتون، التهاب مغز پس از ویروس).

اختلال تیک حرکتی یا آوایی مداوم (مزمن)

A . تیک های حرکتی یا آوایی تکی یا متعدد در طول بیماری وجود دارند، اما نه هر دو تیک حرکتی و آوایی.
B . تیک ها ممکن است از نظر رفاوانی افزایش یا کاهش داشته باشند، ولی به مدت بیش از ۱ سال از شروع اولین تیک ادامه داشته اند.
C . شروع قبل از ۱۸ سالگی است.
D. این اختلال ناشی از تأثیرات فیزیولوژیکی مواد(مثل موکائین) یا بیماری جسمای دیگر نیست(مثل بیماری هانتینگتون، التهاب مغز پس از ویروس).
E . ملاک ها هرگز برای اختلال توره برآورده نشده اند.

اختلال تیک موقتی

A . تیک های حرکتی و / یا آوایی تکی یا متعدد.
B . تیک ها به مدت حداقل ۱ سال از شروع اولین تیک وجود داشته اند.
C . شروع قبل از ۱۸ سالگی است.
D . این اختلال ناشی از تأثیرات فیزیولوژیکی مواد (مثل مومائین) یا بیماری جسمانی دیگر نیست (مثل بیماری هانتینگتون، التهاب مغز پس از ویروس).
E. ملاک ها هرگز برای اختلال توره یا اختلال تیک حرکتی یا آوایی مداوم (مزمن) برآورده نشده اند.

شاخص های اختلال تیک

برای اختلال تیک حرکتی یا آوایی مداوم (مزمن) تنها شاخص «فقط تیک های حرکتی» یا «فقط تیک ها آوایی» لازم است.

ویژگی های تشخیصی اختلال تیک

اختلالات تیک چهار طبقه تشخیصی را تشکیل می دهند: اختلال توره، اختلال تیک حرکتی یا آوایی مداوم(مزمن)، اختلال تیک موقتی، و اختلالات تیک مشخص و نامشخص دیگر. تشخیص برای هرگونه اختلال تیک بر وجود تیک های حرکتی و / یا آوایی (ملاک a)، مدت نشانه های تیک(ملاک B)، سن شروع (ملاک C)، و فقدان هر گونه علت شناخته شده، مانند بیماری جسمانی دیگر یا مصرف مواد (ملاک D) استوار است. اختلالات تیک ترتیب سلسله مراتبی دارند(یعنی، اختلال توره، به دنبال آن اختلال تیک مشخص و نامشخص دیگر)، به طوری که وقتی اختلال تیک در یک سطح از سلسله مراتب تشخیص داده شده باشد، تشخیص پایین تر در سلسله مراتب نمی تواند داده شود(ملاک E).

تیک ها جنبش های حرکتی یا آواگری های ناگهانی، سریع، عودکننده، و ناموزون هستند. امکان دارد فردی در طول زمان، نشانه های تیک مختلفی داشته باشد، اما در هر مقطعی از زمان، خزانه تیک به صورت مشخص عود می کند. گرچه تیک ها می توانند تقریباً هر گروه عضلانی یا آواگری را در برگیرندف ولی برخی نشانه های تیکف مانند پلک زدن یا صاف کردن گلوف در جمعیت های بیمار شایع هستند. تیک ها عموماً به صورت غیرارادی تجربه می شوند، ولی می توانند برای مدت زمان های مختلفبه صورت ارادی متوقف شوند.

تیک ها مکی توانند ساده یا پیچیده باشند. تیک های حرکتی ساده کوتاه مدت هستند(یعنی، چنددهم ثانیه) و می توانند پلک زدن، بالا انداختن شانه، و کشیدن دست وپا دربرگیرند. تیک های آوایی ساده، صاف کردن گلو، فین فین کردن، و خرخرکردن در اثر انقباض دیافراگم یا عضلات حلق را شامل می شوند. تیک های حرکتی پیچیده طولانی مدت تر هستند(یعنی، چندثانیه) و اغلب ترکیبی از تیک های ساده مانند چرخاندن سر و یالاانداختن شانه به طور همزمان را دربرمی گیرند. تیک های پیچیده می توانند به صورت هدفمند ظاهر شوند، مانند وضع اندامی سکسی یا زشت تیک مانند(مستهجن کرداری) یا تقلید تیک مانند از حرکات فردی دیگر(پژواک کرداری(. همچنین، تیک های آوایی پیچیده، تکرارکردن صداها یا کلمات خود فرد(مکررگویی)، تکرارکردن آخرین کلمه یا عبارت شنیده شده (پژواک گویی)، یا بر زبان آوردن کلماتی که از لحاظ اجتماعی پسندیده نیستند، از جمله حرف_های زشت، یا بدگویی های قومی، نژادی، یا مذهبی(بددهنی) را شامل می شوند. مهم این است که بددهنی، فریادکشیدن ناگهانی یا غرغرکردن است و فاقد گفتار نامناسب مشابهی است که در تعامل های انسان مشاهده می شود.

وجود تیک های حرکتی و / یا آوایی در بین چهار اختلال تیک تفاوت دارد(ملاکA). در اختلال توره، هر دو تیک حرکتی و آوایی باید وجود داشته باشند، در حالی که در اختلال تیک موقتی، تیک های حرکتی و /یا آوایی می توانند وجود داشته باشند. در اختلال های تیک مشخص و یا نامشخص دیگر، نشانه های اختلال حرکت، به عنوان تیک بهتر مشخص می شوند، اما از نظر جلوه یا سن شروع نامتعارف هستند یا سببشناسی شناخته شده ای دارند.

ملاک مدت دست کم ۱سال (ملاکB) تضمین می کند که افرادی که مبتلا به اختلال توره یا اختلال تیک حرکتی یا آوایی مداوم (مزمن) تشخیص داده شده اند، نشانه-های مداوم داشته اند. شدت تیک ها افزایش و کاهش می یابند، و امکان دارد برخی افراد به مدت چند هفته یا چندماه دوره های بدون تیک داشته باشند؛ با این حال، فردی که نشانههای تیک را به مدت بیش از ۱ سال از شروع اولین تیک داشته است، صرف نظر از مدت دوره های بدون تیک، مبتلا به نشانه های مداوم محسوب می شوند. برای فرد مبتلا به تیک حرکتی و /یا آوایی کمتر از ۱ سال از شروع اولین تیکف تشخیص اختلال تیک موقتی می تواند در نظر گرفته شود. برای اختلالات تیک مشخص و نامشخص دیگر، مدت مشخصی وجود ندارد. شروع تیک ها باید قبل از ۱۸ سالگی باشد(ملاک C). اختلالات تیک معمولاً در دوره پیش از بلوغ شروع می شوند، به طوری که میانگین سنی هنگام شروع بین ۴ تا ۶ سالگی است و وقوع شروع تازه اختلالات تیک در افراد ده تا بیست ساله، کاهش می یابد. شروع تازه نشانه های تیک در بزرگسالان بسیار نادر است و اغلب با قرار گرفتن در معرض مواد مخدر ارتباط دارد(مثل مصرف بیش از اندازه کوکائین) یا ناشی ز صدمه دستگاه عصبی مرکزی است(مثل التهاب پس از ویروس). گرچه شروع تیک در نوجوانان و بزرگسالان شایع نیست، اما بعید نیست که نوجوانان و بزرگسالان برای ارزیابی تشخیصی اولیه مراجعه کننده، و هنگامی که به دقت ارزیابی می شوند، معلوم می شود که سابقه نشانه های خفیف تر دارند که به دوران کودکی برمی گردد. شروع تازه حرکات نابهنجار که از تیک های خارج از داومنه سنی معمول حکایت دارند، باید به ارزیابی برای اختلالات حرکتی یا سبب شناسی های خاص منجر شود.

نشانه های تیک نمی توانند ناشی از تأثیرات فیزیولوژیکی مواد یا بیماری جسمانی دیگر باشند(ملاک D). در صورتی که شواهد نیرومندی از سابقه، معاینه بدنی، و / یا نتایج آزمایشگاه وجود داشته باشد که از علت قابل قبول، نزدیک، و احتمالی برای اختلال تیک خبر می دهد، باید از تشخیص اختلال تیک مشخص دیگر استفاده شود.

داشتن ملاک های تشخیصی که قبلاً برای اختلال توره برآورده شده اند، تشخیص احتمالی اختلال تیک حرکتی یا آوایی مداوم (مزمن) را منتفی می سازد(E). همچنین، اختلال تیک حرکتی یا آوایی مداوم(مزمن) که قبلاض تشخیص داده شده است، تشخیص اختلال تیک موقتی یا اختلال تیک مشخص یا نامشخص دیگر را منتفی می کند(ملاکE).

شکل گیری و روند اختلال تیک

شروع تیک ها معمولاً بین ۴ تا ۶ سالگی است. اوج شدت بین ۱۰ تا ۱۲ سالگی روی می دهد، به طوری که در نوجوانی شدت آن کاهش می یابد. خیلی از بزرگسالان مبتلا به اختلالات تیک، کاهش نشانه ها را تجربه می کنند. درصد کمی از افراد در بزرگسالی همواره نشانه های شدید یا بدتر خواهند داشت.

نشانه های تیک در تمام گروه های سنی و در طول عمر به صورت مشابه آشکار می شوند. تیک ها از نظر شدت، افزایش و کاهش می یابند و با گذشت زمان در گروه های عضلانی و آواگری هایی که تحت تأثیر قرار گرفته اند، تغییر می کنند. وقتی کودکان بزرگتر می شوند، از ارتباط تیک های خود با میل هشداردهنده-احساسی بدنی که قبل از تیک واقع می شود- و کاهش احساس تنش به دنبال ابزار تیک، خبر می دهند. تیک های مرتبط با میل هشداردهنده ممکن است به صورت نه کاملاً «غیرارادی» تجربه شوند، از این نظر که می توان در برابر میل شدید و تیک مقاومت کرد. همچنین امکان دارد که فرد احساس کند نیاز دارد تیک را به شیوه ای خاص انجام دهد یا آن را تکرار کند تا به این احساس دست یابد که تیک «کاملاً درست» انجام شده است.

وقتی افراد سن خطر برای انواع بیمارهی های همزمان را گذرانده باشند، آسیب پذیری در برابر دچار شدن به بیماری هایی که به طور همزمان روی می دهند، تغییر می کند. برای مثال، کودکان پیش از بلوغ مبتلا به اختلالات تیک، بیشتر از نوجوانان و بزرگسالان احتمال دارد که به اختلال کاستی توجه /بیش فعالی(ADHD)، اختلال وسواس فکری-عملی (OCD)، و اختلال اضطرابی جدایی دچار شوند، و نوجوانان و بزرگسالان بیشتر احتمال دارد که شروع تازه اختلال افسردگی اساسی، اختلال مصرف مواد، یا اختلال دووقطبی را تجربیه کنند.

عوامل خطر و پیش آگهی اختلال تیک

خلق وخوی. تیک ها با اضطراب، برانگیختگی، و خستگی بدتر می شوند و هنگام فعالیت های آرام و متمرکز، بهتر هستند. افراد هنگامی که مشغول انجام دادن تکالیف درسی یا کارهایی در خاه هستند در مقایسه با زمانیکه در خانه بعد از مدرسه یا هنگام شب استراحت می کندد، تیک های کمتری دارند. رویدادهای استرس زا / تحریک کننده(مثل امتحان دادن، شرکت کردن در فعالیت ها تحریک کننده) اغلب تیک ها را بدتر می کنند.

محیطی. مشاهده کردن حرکت سر و دست و یا صدا در فرد دیگر که فرد مبتلا به اختلال تیک، حرکت یا صدای مشابهی را بروز دهد، که دیگران اشتباهاً آن را هدفمند تصور می کنند. وقتی فرد با صاحبان قدرت تعامل می کند(مثل معلمان، سرپرستان،پلیس) این می تواند خیلی مشکل ساز باشد.

بیماری روانی ، بیماری روحی و روانی

ژنتیکی و فیزیولوژیکی. عوامل ژنتیکی و فیزیولوژیکی بر ازار و شدت نشانه تیک تأثیر می گذارند. آلل های ] ژن های ناهمسان مجاور[ خطر مهم برای اختلال توره و گونه های ژنتیکی نادر در خانواده های مبتلا به اختلالات تیک شناسایی شده اند. عوارض زایمان، سن بالای مادر، وزن کم به هنگام تولد، و سیگار کشیدن مادر در مدت حاملگی، با شدت بدتر تیک ارتباط دارد.

موضوعات تشخیصی مرتبط با فرهنگ

به نظر نمی رسد که اختلالات تیک از نظر ویژگی های بالینی، روند، یا سبب شناسی بسته به نژاد، قومیت، و فرهنگ تفاوت داشته باشند. با این حال، نژاد، قومتریال و فرهنگ می توانند بر اینکه چگونه اختلالات تیک در خانواده و جامعه درک و مدیریت شوند، تأثیر داشته باشند، همچنین بر الگوهای کمک خواهی، و گزینه های درمان تأثیر بگذارند.

موضوعات تشخیصی مرتبط با جنسیت

مردان معمولاً بیشتر از زنان مبتلا می شوند، اما در هنگام تیک ها، سن شروع، یا روند، اختلالات جنسیتی وجود ندارد. زنان مبتلا به اختلالات تیک مداوم به احتما بیشتری اضطراب و افسردگی می شوند.

پیامدهای کارکردی اختلالات تیک

خیلی از افراد مبتلا به تیک خفیف تا متوسط، دچار ناراحتی یا اختلال در عملکرد نمی شوند و ممکن است حتی از تیک های خود آگاه نباشند. افراد مبتلا به نشانه های شدید تر، عموماً اختلالات بیشتری در زندگی روزمره دارند، اما حتی افراد مبتلا به اختلالات تیک متوسط یا شدید ممکن است عملکرد خوبی داشته باشند. وجود بیماری همزمان، مانند ADHD یا OCD، می تواند تأثیر بیشتری بر عملکرد داشته باشد. تیک ها به ندرت عملکرد در فعالیت های روزمره را مختل می کنند و به انزوای اجتماعی، تعارض میان فردی اذیت همسالان، ناتوانی در کارکردن یا رفتن به مدرسه، و کیفیت پایین تر زندگی منجر می شوند. امکان دارد که فرد ناراحتی روان شناختی قابل ملاحظه ای را نیز تجربه کند. عوارض نادر اختلال توره عبارتند از جراحت جسمانی(ناشی از ضربه زدن به خویش)، و جراحت اورتوپدی و عصبی (مثل بیماری دیسک مرتبط با حرکات قوی سر و گردن).

تشخیص افتراقی

حرکت نابهنجار که ممکن است با بیماری های جسمانی دیگر و اختلال حرکت قالبی همراه باشند.

جنبش های حرکتی قالبی به صورت حرکات موزون، تکراری، و قابل پیش بینی غیرارادی تعریف شده اند که هدفمند به نظر می رسند، ولی کارکرد یا هدف انطباقی واضحی ندارند و با حواسپرتی متوقف می شوند. نمونه های آن عبارتند از دست تکان دادن/چرخید تکراری، تکان دادن بازو، و جنباندن انگشت. جنبش های حرکتی قالبی می توانند براساس سن قبلی شروع (کمتر از ۳ سالگی)، مدت طولانی (چند ثانیه تا چند دقیقه)، شکل و مکان ثابت تکراری و پایدار، بدتر شدن به هنگامی که فرد مشغول فعالیت هاس، فقدان میل هشدار دهنده، و توقف با حواسپرتی (مثل نامیدن اسم یا لمس کردن) متمایز شوند. دارءالرقص اعمال سریع، تصادفی، مداوم، ناگهانی، نامنظم، غیرقابل پیش بینی ، و غیرقالبی را نشان می دهد که معمولا دوطرفه هستند و تمام قسمت های بدن را تحت تأثیر قرار می دهند (یعنی، صورت، تنه، و دست و پل). زمان بندب، جهت، و توزیع حرکات، لحظه به لحظه تغییر می کنند، و معمولاً حرکات هنگام انجام دادن عمل ارادی، بدتر می شوند. اختلال کشیدگی عضلانی(اختلال تونوس) انقباض همزمان عضلات موافق و مخالف است که به وضع اندامی یا حرکت تحریف شده قسمت هایی از بدن منجر می شود. وضع اندامی که عضلات آن کشیده شده اند اغلب به وسیله اقدام برای حرکات ارادی و راه اندازی می شود و هنگام خواب دیده نمی شود.

حرکت پریشی های تشنجی ناشی از مواد. حرکت پریشی های تشنجی معمولاً به صورت اختلال کشیدگی عضلانی(اختلال تونوس) یا حرکات دارءالرقص روی می دهند که حرکت ارادی یا فشار باعث وقوع آنها می شود و به ندرت از فعالیت زمینه طبیعی ناشی می شود.

گرفتگی عضلانی. گرفتگی عضلانی با حرکت تک جهشی ناگهانی مشخص می شود که اغلب ناموزون است. گرفتگی عضلانی می تواند با حرکت بدتر شود و در طول خواب روی می دهد. گرفتگی عضلانی به وسیله سرعت، توقف ناپذیری، و فقدان میل هشداردهنده از تیک ها متمایز می شود.

وسواس فکری-عملی و اختلالات مربوط. متمایز کردن وسواس فکری –عملی از تیک ها می تواند دشوار باشد. علایمی که از رفتار وسواس فکری-عملی خبر می دهند عبارتند از سایق شناختی بنیاد (مثل ترس از آلودگی) و نیاز به انجام دادن عمل به شیوه ای خاص به تعداد دفعات مشخص، به طور برابر در هر دو طرف بدن، یا تا زمانی که احساس «کاملاً درست» تحقق یافته باشد. مشکلات کنترل تکانه و رفتارهای تکراری دیگر، از جمله موکنی مداوم، پوست کنی، و ناخن جویدن هدفمندتر و پیچیده تر از تیک ها به نظر می رسند.

همزمان اختلالات

چند بیماری جسمانی و روان پزشکی به عنوان بیماری هایی که همزمان با اختلالات تیک روی می دهند توصیف شده اند، به طوری که وسواس-فکری و اختلالات مربوط خیلی شایع هستند. نشانه های وسواس-فکری که در اختلال تیک مشاهده شده اند به وسیله نشانه های تقارن و نظم، تهاجمی تر و پاسخ ضعیف تر به به داروهای بازدارنده بازجذب گزینشی سروتونین مشخص می شوند. کودکان مبتلا به ADHD ممکن است رفتار اخلالگر، ناپختگی اجتماعی، و مشکلات یادگیری نشان دهند که در پیشرفت تحصیلی و روابط میان فردی اختلال ایجاد می کنند و به مشکلات بیشتر از آنچه توسط اختلال تیک ایجاد می شوند، می انجامد. افراد مبتلا به اختلالات تیک می توانند اختلالات حرکت و اختلالات روانی دیگر، نظیر اختلالات افسردگی، دوقطبی، یا مصرف مواد نیز داشته باشند.

اختلال تیک مشخص دیگر

این طبقه در مورد جلوه هایی به کار برده می شود که در آنها، نشانه های مخصوص اختلال تیک که ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه بالینی در عملکرد اجتماعی، شغلی، یا زمینه های مهم دیگر عملکرد ایجاد می کنند، غالب باشند، ولی ملاک های کامل رت برای اختلال تیک یا اختلالات دیگر در موقعیت هایی به کار برده می شود که در آنها، متخصص بالینی تصمیم بگیرد دلیل خاص را که در جلوه بالینی ملاک های اختلال تیک یا هراختلال عصبی-رشدی مشخص را برآورده نمی کند، انتقال دهد. این کار با ثبت کردن «اختلال تیک مشخص دیگر» و به دنبال آن با ذکر دلیل خاص انجام می شود(مثل «با شروع بعد از ۱۸ سالگی»).

 اختلال تیک نامشخص

این طبقه در مورد جلوه هایی به کار برده می شود که در آنها، نشانه های مخصوص اختلال تیک که ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه بالینی در عملکرد اجتماعی، یا زمینه های مهم دیگر عملکرد ایجاد می کنند، غالب باشند، ولی ملاک های کامل را برای اختلال تیک یا اختلالات دیگر در طبقه تشخیصی اختلالات عصبی- رشدی برآورده نکنند. طبقه اختلال تیک نامشخص در موقعیت هایی به کار برده می شود که در آنها، متخصص بالینی تصمیم بگیرد دلیل اینکه ملاک ها برای اختلال تیک یا هر اختلال عصبی-رشدی مشخص برآورده نمی شوند را مشخص نکند و جلوه هایی را منظور کند که در آها، اطلاعات کافی برای تشخیص دادن مشخص تر وجود ندارد

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی